انتقال به بزرگسالی
تمام شدن مدرسه و تبدیل شدن به یک بزرگسال گام‌های بزرگی برای نوجوانان دارای معلولیت، نوجوانان اتیسم و نوجوانان با دیگر نیازهای ویژه است . این بدان معناست که انتقال به بزرگسالی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق است.
ایده خوبی است که برنامه ریزی را از اوایل سال های دبیرستان شروع کنید. این به شما زمان زیادی می‌دهد تا روی مهارت‌هایی که فرزندتان برای رسیدن به اهدافش برای بزرگسالی نیاز دارد کار کنید. همچنین به شما زمان می‌دهد تا در مورد حمایت‌هایی که فرزندتان به آن نیاز دارد، بسته به اینکه فرزندتان چه می‌خواهد انجام دهد بدانید.
توسعه برنامه‌های انتقال برای نوجوانان دارای معلولیت، اتیسم یا دیگر نیازهای ویژه
برنامه‌های انتقال راه خوبی برای آماده‌سازی نوجوانان با معلولیت، نوجوانان اتیسم و نوجوانان با دیگر نیازهای ویژه است.
هنگامی که در حال تدوین برنامه انتقال فرزندتان هستید، شما و فرزندتان باید به موارد زیر فکر کنید:
- نقاط قوت، توانایی ها، مهارت ها، علایق و چگونگی توسعه و حمایت از آن ها
- اهداف بلند مدت و کوتاه مدت برای آینده و نحوه رسیدن به آن
- مفید است که با یادداشت کردن مهارت ها و توانایی های فعلی فرزندتان شروع کنید. می‌توانید این مهارت‌ها و توانایی‌هایی را که فرزندتان برای رسیدن به اهدافش نیاز دارد مقایسه کنید. این می تواند به شما و فرزندتان کمک کند تصمیم بگیرید که فرزندتان کدام مهارت ها را باید یاد بگیرد، تمرین کند یا آن ها را بهبود بخشد و کجا ممکن است به حمایت نیاز داشته باشد.
می توانید با صحبت کردن با افرادی که برای فرزندتان مهم هستند، اطلاعاتی را برای ایجاد یک برنامه جامع و کامل جمع آوری کنید. این افراد ممکن است شامل معلمان، مربی، درمانگران، خواهر و برادرها، اقوام و دوستان باشند.
طرح انتقال هر کودک متفاوت خواهد بود، اما همه برنامه های انتقال باید شامل موارد زیر باشد:
- تحصیلات
- کار
- مستقل زندگی کردن
- تعامل و مشارکت اجتماعی
تغییر گاهی اوقات می تواند برای نوجوانان دارای معلولیت، نوجوانان اتیسم و نوجوانان با دیگر نیازهای ویژه استرس زا باشد. فکر کردن در مورد اینکه چگونه فرزندتان در گذشته با این تغییرات کنار آمده است، می تواند کمک کند. به استراتژی‌ها و حمایت‌هایی فکر کنید که خوب جواب داده اند و فرزندتان را در توسعه برنامه انتقال مشارکت دهید. به عنوان مثال، با فرزند خود صحبت کنید و افکار او را در مورد طرح انتقال دریافت کنید، از وسایل کمکی بصری به عنوان بخشی از فرآیند برنامه ریزی استفاده کنید.
- تحصیلات در برنامه انتقال
آموزش بیشتر شامل دانشگاه، یا آموزش حرفه ای است. اگر فرزند شما به یکی از این ها علاقه مند است، این باید در برنامه انتقال آن ها گنجانده شود. این به فرزند شما کمک می کند تا انتخاب کند که در چه موردی باید رشد کند.
- کار در برنامه انتقال
اگر فرزند شما می‌خواهد شغلی پیدا کند، می‌توانید در نظر بگیرید که چه نوع شغل‌هایی ممکن است با علایق و توانایی‌های فرزندتان مطابقت داشته باشد و چگونه فرزندتان می‌تواند از نقاط قوت خود در نیروی کار استفاده کند.
کار داوطلبانه و با حقوق در سنین نوجوانی می تواند به شما و فرزندتان کمک کند تا بفهمید که آیا علایق فرزندتان می تواند به اهداف شغلی بلندمدت تبدیل شود یا خیر.
- زندگی مستقل در یرنامه انتقال
جوانان دارای معلولیت، جوانان اتیسم و جوانان با سایر نیازهای ویژه می توانند به روش های مختلف مستقل زندگی کنند. برای مثال، آنها ممکن است بتوانند به شکل زیر زندگی کنند:
- یک زندگی کاملا مستقل
- در محلی مشترک با والدین (به صورت نظارت والدین بر آنان)
برنامه انتقال فرزند شما باید شامل اهدافی باشد که آن ها را برای زندگی مستقل آماده کند: این ها ممکن است شامل مهارت های خودمراقبتی مانند پخت و پز، نظافت، شستن لباس، خرید، مدیریت زمان، استفاده از حمل و نقل عمومی و مدیریت امور مالی باشد.
- تعامل اجتماعی و مشارکت اجتماعی در طرح انتقال
برنامه‌های انتقال باید شامل ایده‌هایی برای تداوم دوستی‌ها، ملاقات با افراد جدید و شرکت در فعالیت‌های اجتماعی مانند رفتن به سینما یا کلاس‌های ورزشی باشد. این نوع فعالیت ها می توانند ارتباطات اجتماعی را برای جوانان دارای معلولیت، جوانان اتیسم و جوانان با سایر نیازهای ویژه ایجاد کنند.
بررسی ونظارت بر طرح انتقال
ممکن است در طول زمان اهداف فرزندتان تغییر کند، یا ممکن است مهارت‌ها را سریع‌تر یا آهسته‌تر از حد انتظار بیاموزد. به همین دلیل مهم است که به طور منظم برنامه انتقال فرزندتان را مرور کنید. ممکن است این کار را هر 6 ماه در دبیرستان انجام دهید. خوب است که مدت کوتاهی قبل و بعد از انتقال بیشتر مرور کنید.
بخش مهمی از بررسی این طرح، صحبت با کارکنان مدرسه و سایر متخصصان دخیل در آموزش فرزندتان است تا ببینید فرزندتان چگونه پیش می‌رود. به عنوان مثال، آیا زمینه هایی وجود دارد که فرزند شما در آن به خوبی پیش می رود؟ فرزند شما در چه زمینه ای دچار مشکل است؟ این به شما کمک می کند در مورد چگونگی تنظیم اهداف و استراتژی ها در برنامه فرزندتان فکر کنید.
مشارکت دادن فرزندتان در فرآیند بررسی ایده خوبی است. صحبت کردن با فرزندتان در مورد برنامه‌اش به شما کمک می‌کند بفهمید که فرزندتان چگونه فکر می‌کند؟ آیا اهدافی دارد؟ آیا اهداف فرزندتان تغییر کرده است یا نه؟ و فرزندتان به چه حمایت‌هایی نیاز دارد؟