نشانه های اتیسم در نوجوانی و افراد بزرگتر
علائم اتیسم گاهی در افراد از سنین مدرسه قابل‌توجه می‌شوند، به این دلیل که یک محیط جدید دبستان یا دبیرستان ممکن است برای کودکان و نوجوانان اتیسم طاقت‌فرسا باشد و اگر کودکان علائم اتیسم خود را تا به حال پنهان کرده باشند ممکن است برای آنها دشوار باشد که این کار را در محیطی جدید و طاقت‌فرسا ادامه دهند.
اگر نشانه‌های کافی از اتیسم وجود داشته باشد متخصصان فرزند شما را اتیسم تشخیص می دهند. به طور کلی، متخصصان تنها زمانی تشخیص اتیسم می‌دهند که توضیح دیگری را برای رفتار فرد رد کرده‌اند.
1. نشانه‌های ارتباط اجتماعی اتیسم در نوجوانی:
نوجوانان و کودکان برزگتر اتیسم در مقایسه با دیگر کودکان و نوجوانان، تفاوت‌هایی در نحوه استفاده از ارتباطات کلامی و غیرکلامی برای اهداف اجتماعی دارند.
ارتباط کلامی:
نوجوانان اتیسم ممکن است:
- رعایت نوبت در صحبت کردن برایشان مشکل باشد، برای مثال آنها ممکن است دوست داشته باشند تمام مکالمه را خودشان انجام دهند یا پاسخ دادن به سوالات درباره خودشان را دشوار بدانند.
- درباره موضوعات مورد علاقه خود زیاد صحبت می کنند و صحبت درباره موضوعاتی که مورد علاقه شان نیست برایشان دشوار است.
- در میزان صدا یا روش‌های صحبت کردن در مقایسه با دیگر افراد تفاوت دارند – برای مثال، ممکن است خیلی بلند صحبت کنند یا با لهجه صحبت کنند، یا صدایشان ممکن است در لحن یا حجم تغییر نکند.
- دایره لغات خوبی داشته باشند و به صورت رسمی صحبت کنند.
- پی‌گیری دستورالعمل‌ها با بیش از ۱ تا ۲ مرحله برایشان دشوار است.
ارتباط غیر کلامی:
نوجوانان اتیسم ممکن است:
- خواندن نشانه‌های غیر کلامی، مانند زبان بدن یا لحن صدا برای حدس چگونگی احساس دیگران برایشان دشوار باشد – برای مثال، آنها ممکن است قادر نباشند وقتی کسی آنها را اذیت می‌کند یا از طعنه استفاده می‌کند، بگویند.
- تماس چشمی کمتری نسبت به افراد دیگر دارند، یا وقتی با آنها صحبت می‌کنید از تماس چشمی اجتناب کنند.
- نسبت به دیگر افراد احساسات کمتر، در صورت آنها نشان داده می شود و یا قادر به خواندن حالات چهره دیگران نیستند – برای مثال آنها ممکن است قادر نباشند وقتی کسی حوصله‌اش سر می‌رود متوجه شوند.
- از ژست های کمتری برای بیان حالات خود استفاده می کنند.
توسعه روابط:
نوجوانان اتیسم ممکن است:
- ترجیح بدهند بیشتر اوقات را با خودشان سپری کنند تا با همسالانشان.
- می خواهند افراد طبق قوانین آنان رفتار کنند و اگر کسی قوانین شان را رعایت نکند ناراحت می شوند.
- درک قوانین اجتماعی دوستی برایشان مشکل است.
- پیدا کردن دوست برایشان سخت است و تعداد کم یا هیچ دوستی ندارند.
- در ارتباط با افراد هم سن و سال خود مشکل دارند و ترجیح می دهند با افراد بزرگتر یا کوچک تر از خود ارتباط برقرار کنند.
- در تنظیم رفتار خود در موقعیت‌های مختلف اجتماعی مشکل دارند.
- نسبت به سایر افراد با فضای شخصی راحت تر هستند.
2. نشانه های رفتاری اتیسم در دوران نوجوانی:
رفتار و علایق تکراری:
نوجوانان اتیسم ممکن است:
- علایق خاص یا ویژه‌ای داشته باشند – برای مثال، آنها ممکن است چوب جمع کنند یا آمار فوتبال را حفظ کنند اما واقعا ً به این بازی علاقه‌مند نیستند.
- رفتاری داشته باشند که اجباری به نظر می‌رسد – برای مثال، آنها ممکن است همه چیز را پشت هم ردیف کنند یا نیاز به بستن تمام درها در خانه داشته باشند.
- به اشیای خاصی وابسته باشند، به طور مثال اسباب بازی همیشه همراهشان است و یا کلکسیونی از اشیا داشته دارند.
- از تغییر ناراحت می شوند و داشتن روتین را دوست دارند – برای مثال، باید از قبل به آنها گفته شود که روال معمول آنها تغییر خواهد کرد، یا ممکن است روتین خاصی برای آماده شدن در صبح داشته باشند.
- حرکات بدنی تکراری داشته باشند و یا بدنشان را به روش‌های غیر منتظره حرکت دهند – برای مثال ممکن است دست‌ها و یا را به عقب و جلو تکان دهند.
- از ایجاد صداهای تکراری لذت می برند. به طور مثال خر خر کردن، صاف کردن گلو و یا جیغ کشیدن.
حساسیت های حسی:
- به محرک های حسی حساس هستند- برای مثال، آنها ممکن است نسبت به دیگران به راحتی از صداهای بلند ناراحت شوند برچسب های پشت لباس را دوست ندارند چون آن ها را اذیت می کند، یا فقط غذاهایی با بافت یا رنگ خاص بخورند .
- به دنبال تحریک حسی هستند – برای مثال، آن ها ممکن است فشار عمیق را دوست داشته باشند، به دنبال اشیاء ارتعاشی مانند ماشین لباسشویی باشند یا انگشتان خود را به دو طرف چشمان خود تکان دهند تا سوسو زدن نور را تماشا کنند.
- نسبت به سایر کودکان کمتر یا بیشتر به درد پاسخ می دهد.
3. مسائل مشترک بین کودکان و نوجوانان اتیسم:
نوجوانان اتیسم اغلب مشکلات مشترکی نیز دارند. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مشکلات خواب: برای مثال، ممکن است در به خواب رفتن مشکل داشته باشند، یا ممکن است به طور منظم از خواب بیدار شوند یا الگوهای خوابشان ناقص باشد.
اضطراب: آن ها ممکن است برای حضور در مکان های جدید یا حضور در موقعیت های اجتماعی با تعداد افراد زیاد احساس اضطراب و سردرگمی داشته باشند.
افسردگی: نوجوانان و افراد بزرگتر اتیسم که از مشکل خود آگاه هستند و می دانند دیگران آن ها را متفاوت می بینند، احساس بیگانگی با همسالان خود می کنند. علاوه براین ممکن است افراد دیگر به دلیل این تفاوت با آنان بدرفتاری کنند. این موارد می تواند باعث خلق پایین در نوجوانان شود که با تغییرات هورمونی دوران بلوغ نیز تشدید می شود.
رفتار پرخاشگرانه: کودکان و نوجوانان دارای اتیسم اغلب حساسیت‌های حسی دارند که می‌تواند منجر به رفتارهای ناگهانی و گاهی اوقات پرخاشگری شود. آنها ممکن است به سختی درک کنند که چه اتفاقی در اطرافشان می‌افتد. این می‌تواند منجر به ایجاد سرخوردگی شود.
اختلالات خوردن: این اختلالات می تواند در کودکان و نوجوانان اتیسم به عنوان راهی برای کنترل محیط باشد. به عنوان مثال، کودکان ممکن است در انتقال به دبیرستان مشکل داشته باشند و برای مقابله با احساس اضطراب دچار اختلال خوردن شوند.
مشکلات عملکرد اجرایی: شامل فرآیندهای ذهنی همانند برنامه ریزی، سازماندهی افکار و فعالیت ها، اولویت بندی وظایف و مدیریت کارآمد زمان هستند.
امتناع از مدرسه رفتن: نوجوانان اتیسم ممکن است در مدرسه احساس سردرگمی یا خستگی کنند . آنها همچنین ممکن است در برابر قلدری افراد در مدرسه آسیب‌پذیر باشند در نتیجه ترجیح می دهند از رفتن به مدرسه امتناع کنند.
این نشانه‌ها ممکن است نقطه شروع تشخیص اتیسم باشد. اگر فرزند شما بداند که آنها اتیسم هستند, می‌توانند خودشان را بهتر درک کنند، به کسی که هستند افتخار کنند و دوستانی که به روش های مشابه آنها فکر می کنند پیدا کنند.